ტყუილი და მართალი კანაფის კანონპროექტის შესახებ

საქართველოს მთავრობის დავალებით შინაგან საქმეთა სამინისტრომ პარლამენტში უკვე წარადგინა კანონპროექტი, რომლის თანახმად, ქვეყანაში კანაფის კულტივაცია საექსპორტო მიზნით დასაშვები გახდება. მოგვიანებით განმარტებაც გაკეთდა, რომ კანაფი მხოლოდ ნარკოტიკული თრობის საშუალება არ არის და რომ რიგ ქვეყნებში მას სამედიცინო და კოსმეტიკური მიზნით იყენებენ. მთავრობა გვარწმუნებს, რომ ამ მიმართულებით კულტივაცია დამატებით რისკებს არ შექმნის. პარალელურად ქვეყნის შიგნით მკაცრდება კანაფის მოხმარების შესახებ კანონმდებლობა. მისი გასაღება კვლავაც სისხლის სამართლებრივ დანაშაულად რჩება; მოხმარება ეკრძალებათ 21-წლამდე მოქალაქეებს, განისაზღვრა მოხმარების პროფესიული წრეც; ზოგადად, კანაფის ირგვლივ იმდენი სიახლე და კითხვა გაჩნდა, ის მთელი კვირის განმავლობაში დებატების თემად იქცა. მთავარი მაინც სამართლებრივი რეგულაცია და ეკონომიკური ეფექტიანობის მოლოდინია. როგორ გეგმავს სახელმწიფო მცენარე კანაფის კონტროლის მოწესრიგებას, თემაზე „ქრონიკის“ წამყვანის კითხვებს შინაგან საქმეთა მინისტრის მოადგილე ნათია მეზვრიშვილმა უპასუხა.
 

ფოტო: შსს

მაშინ, როდესაც ქვეყანაში ერთ-ერთ გამოწვევად სახელდება ნარკოტიკებთან ბრძოლა, მაშინ, როდესაც ლიბერალურ ნარკოპოლიტიკასთან დაკავშირებით თვეები ვაკვირდებით, რომ პარლამენტში აქტიური დებატები მიმდინარეობს და საბოლოოდ ჩამოყალიბებული პოზიცია არ გვაქვს, ძალიან მოულოდნელად ვიგებთ ინფორმაციას, რომ მთავრობის დავალებით შინაგან საქმეთა სამინისტროს შემოაქვს პროექტი, რომელიც კანაფის კულტივაციას გულისხმობს საექსპორტოდ სამედიცინო და კოსმეტიკური წარმოებისთვის. პირველ რიგში, როგორც შინაგან საქმეთა სამინისტროს წარმომადგენლის პასუხი მაინტერესებს, რა გახდა თქვენთვის მთავარი არგუმენტი, რის გამოც თქვენმა უწყებამ მოიწონა ეს იდეა და შექმნა პროექტი?    

ამ შესაძლებლობისთვის მადლობას მოგახსენებთ, იმიტომ რომ, ბოლო დღეების განმავლობაში პრაქტიკულად არაერთი აზრი და მითქმა-მოთქმა მოვისმინეთ ამ კანონპროექტთან დაკავშირებით, მათ შორის კომენტარებს აკეთებდნენ ის ადამიანები, რომელთაც, ბევრ მათგანს, კანონპროექტი საერთოდ წაკითხული არ ჰქონდა. ანუ, შეიქმნა გარკვეული საზოგადოებრივი აზრი, რომ თითქოს ეს კანონპროექტი, რომლის ინიცირებაც მთავრობის მიერ მოხდა და როგორც თქვენც აღნიშნეთ, ახლა უკვე პარლამენტშია, თითქოს ეს კანონპროექტი თავისუფალ მიმოქცევაში უშვებს ნარკოტიკულ საშუალებებს, ამ შემთხვევაში მცენარე კანაფს ან მარიხუანას, რომ თითქოს ჩვენ ქვეყანაში ვიწყებთ ნარკოტიკული საშუალებების გაყიდვას, მოხმარებას ვახალისებთ და ასე შემდეგ. ეს ყველაფერი არის სიცრუე! პირველ რიგში მინდა ვთქვა, რომ კანონპროექტი არ არეგულირებს მხოლოდ დათესვა-მოყვანის საკითხებს, ეს არის კანონპროექტის ერთ-ერთი მიმართულება და მეორე კომპონენტი კი, ასევე მნიშვნელოვანი კომპონენტი არის მოხმარების რეგულაცია. სანამ შინაგან საქმეთა სამინისტროს პოლიტიკაზე მოგახსენებდეთ, და თუ დრო გვექნება, ამ საკითხზე ბუნებრივია ძალიან დეტალურად შემიძლია ვისაუბრო, ჩვენ დღეს გვაქვს აბსოლუტურად განსხვავებული სამართლებრივი რეალობა, ვიდრე გვქონდა 3 წლის წინ, სანამ საკონსტიტუციო სასამართლო 2015 წელს პირველ გადაწყვეტილებას მიიღებდა. რატომ ვამბობ ამ ყველაფერს. 2015 წლიდან მოყოლებული დღემდე კანაფთან და მარიხუანასთან დაკავშირებით საკონსტიტუციო სასამართლოს არაერთი გადაწყვეტილება ვიხილეთ, რამაც ძალიან ცხადი გახადა საკონსტიტუციო სასამართლოს სულისკვეთება ამ ნარკოტიკულ საშუალებებთან დაკავშირებით და გარკვეულწილად ის ტენდენცია, რასაც სასამართლომ მხარი დაუჭირა. მე ბოლო დღეების განმავლობაში მესმოდა საუბრები იმასთან დაკავშირებით, რომ საკონსტიტუციო სასამართლო არ შეხებია დათესვა-მოყვანის საკითხს...

დიახ, იქ კულტივაციაზე არ ყოფილა საუბარი, დეკრიმინალიზაციაზე იყო და იმაზე, რომ უფრო ლიბერალური გამხდარიყო კანონმდებლობა. ხომ ასეა? მაშინ რა გახდა თქვენი იდეის ინსპირაცია?

კი, ბატონო, მოგახსენებთ. მე ცოტა სხვანაირად ვუყურებ ამ საკითხს. საკონსტიტუციო სასამართლომ, მათ შორის მცენარე კანაფთან დაკავშირებით, არაერთი გადაწყვეტილება მიიღო, გააუქმა გარკვეულ ოდენობებზე თავისუფლების აღკვეთა, ზოგიერთ შემთხვევაში გარკვეული ოდენობაზე თავისუფლების აღკვეთა არაპროპორციულად და კონსტიტუციასთან შეუსაბამოდ მიიჩნია. ანუ, რისი თქმა მინდა, ეს სულისკვეთება და ტენდენცია გასაგებია. ერთხელ გვითხრა, რომ სანქცია იყო არაპროპორციული, მეორედ გვითხრა, რომ თავისუფლების აღკვეთა საერთოდ არ იყო მიზანშეწონილი, მესამედ გვითხრა, რომ მაგალითად მარიხუანის მოხმარებაზე საერთოდ სისხლის სამართლებრივი პასუხისმგებლობა არაკონსტიტუციური იყო. ბოლოს, 30 ივლისს სასამართლომ გვითხრა, რომ ადმინისტრაციული პასუხისმგებლობაც მარიხუანის მოხმარებაზე იყო არაკონსტიტუციური, ანუ პრაქტიკულად მარიხუანის მოხმარების ლეგალიზება მოხდა. ახლა ამ სულისკვეთებას გავყვეთ. მე არ ვსაუბრობ მარტო საკონსტიტუციო სასამართლოს გადაწყვეტილებაზე და აქიდან გამომდინარე ტენდენციაზე, არამედ იმ პასუხისმგებლობაზე, რაც მთავრობას და აღმასრულებელ ხელისუფლებას უნდა ჰქონდეს და ამ შემთხვევაში, როგორც პასუხისმგებლიანი აღმასრულებელი ხელისუფლება ისე მოვიქეცით. საკონსტიტუციო სასამართლო საკანონმდებლო ორგანო არ არის. ჩვენ ვერ დაველოდებით საკონსტიტუციო სასამართლო კიდევ როდის გამოიტანს კანაფთან და მარიხუანასთან დაკავშირებით შემდგომ გადაწყვეტილებებს. გულწრფელად გეტყვით, ესეც დაგვიანებულია, რასაც ახლა ვაკეთებთ. 30 ივლისს რომ მიიღო სასამართლომ გადაწყვეტილება, იქიდან მოყოლებული დაუყოვნებლივ უნდა მომხდარიყო ამის რეგულაცია. უფრო მეტსაც გეტყვით, საკანონმდებლო და აღმასრულებელ ხელისუფლებებს 2015 წლიდან მოყოლებული არაერთი გადაწყვეტილება აქვს მიღებული და აქამდეც უნდა მოეხდინა ამ ყველაფრის რეგულაცია. კი, ბატონო, ვთქვათ, რომ ცოტათი დაგვიანებულია, მაგრამ 30 ივლისის გადაწყვეტილება იყო გარდამტეხი და ჩავთვალეთ, რომ ის ქაოტური მდგომარეობა, რომელიც ახლა რეალურად შექმნილია, ეს უნდა დარეგულირდეს და პირველ რიგში ეს არის შინაგან საქმეთა სამინისტროს ინტერესი.

ამ ქაოტურ მდგომარეობას ის კანონპროექტი დაარეგულირებს, რომლის ინიციატორიც არის მთავრობა?

რა თქმა უნდა.

როგორ დაარეგულირებს? რამდენად თანმიმდევრულია შინაგან საქმეთა სამინისტრო? თქვენ ახლა ჩამოაყალიბეთ ის პოლიტიკა, რომელიც იყო წლების განმავლობაში იგივე მარიხუანის მოხმარებლებთან დაკავშირებით, ამაზე არაერთი გადაცემა გაკეთებულა, არაერთი მსჯელობა ყოფილა, აქციებიც იყო, რომ ეს კანონმდებლობა რეპრესიული იყო და ის შეიცვალა საკონსტიტუციო სასამართლოს გადაწყვეტილებით. თუმცა, მე რამდენადაც ვიცი, შინაგან საქმეთა სამინისტრო აღფრთოვანებული არ იყო ამით, იმიტომ რომ, სამინისტროს პოლიტიკაა, გარკვეული სიმკაცრე უნდა არსებობდეს. ანუ, თუკი ერთის მხრივ ვიღებთ კანაფის კულტივაციას, მეორეს მხრივ ვიღებთ მკაცრ რეგულაციებს, რამდენად თანმიმდევრულია შინაგან საქმეთა სამინისტრო კონკრეტულად ამ თემის მიმართ? 

კი, ბატონო, მაშინ ორ მომენტზე გავამახვილებ ყურადღებას. პირველ რიგში ვიტყვი, მოტივაცია რა იყო და შემდეგ გადავალ პოლიტიკის საკითხზე. მოტივაცია გახლდათ ის, რომ საკმაოდ ქაოტური მდგომარეობა შეიქმნა 30 ივლისის შემდეგ მოხმარებასთან დაკავშირებით. საზოგადოებას გაუჩნდა წარმოდგენა, რომ თითქოს მარიხუანის მოხმარება ყველგან დასაშვებია. ანუ, განა მარტო პირად სივრცეში, რაზეც საკონსტიტუციო სასამართლომ თქვა, რომ ეს დასჯადი ვერ იქნება, არამედ საზოგადოებრივი თავშეყრის ადგილებში, სატრანსპორტო საშუალების მართვისას, სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისას, მაშინ, როცა ეს ასე არ არის. პირველი, საჭირო იყო რეგულაციების დაწესება და ჩვენ ეს რეგულაციები დავაწესეთ, ანუ საკანონმდებლო ჩარჩო შევქმენით. ამ კანონპროექტით მოსახლეობას ვეუბნებით, რომ თქვენ მარიხუანას ყველგან ვერ მოწევთ, ვერ მოწევთ სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისას, დაისჯება 21-წლამდე ასაკის პირი თუ მოწევს მარიხუანას, მათ შორის პირად სივრცეში და სხვათა შორის ეს არ არის არაკონსტიტუციური გადაწყვეტილება, როგორც ეს ამ გადაწყვეტილების ბევრმა ოპონენტმა განმარტა და ამაზე შეგვიძლია უსასრულოდ ვიკამათოთ. უფრო მეტიც, სისიხლის სამართლებრივი პასუხისმგებლობა დაეკისრება პირს, და საკმაოდ მნიშვნელოვანი ინოვაციაა, ვინც ნარკოტიკული ზემოქმედების ქვეშ სატრანსპორტო საშუალებას მართავს. იგულისხმება კლინიკური ზემოქმედება და ბუნებრივია, არ იგულისხმება პირმა 20 დღის წინ მარიხუანა მოწია და 20 დღის თავზე რომ სატრანსპორტო საშუალების მართვა დაიწყო. ამაზე არ არის საუბარი. სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისას დასჯადი იქნება როგორც მარიხუანის მოწევა, ასევე ზემოქმედების ქვეშ ყოფნა. მთელი რიგი სამოქალაქო უფლებების შეზღუდვას ითვალისწინებს ეს კანონი. ანუ, სამართლებრივ ჩარჩოებში ექცევა ეს ყველაფერი, რაც სათანადო საკანონმდებლო ჩარჩოს არარსებობის პირობების გამო დღეს არის ამ მხრივ ქაოსი. რაც შეეხება დათესვა-მოყვანას, ამ მხრივაც საკმაოდ ბევრი პრობლემაა. ეს საკითხიც დაურეგულირებელია. ანუ, დათესვა-მოყვანის საკითხიც ქაოტურია, ამიტომ ამ კანონპროექტით ჩვენ ძალიან მნიშვნელოვან რამეს ვამბობთ - გარკვეულ ადგილებში დათესვა-მოყვანა იქნება დასაშვები, ეს იქნება მკაცრად კონტროლირებადი, ეს იქნება ლიცენზირებადი საქმიანობა. ლიცენზიის წინაპირობა იქნება საკმაოდ ბევრი, მკაცრი მოთხოვნა, რომელიც ლიცენზიის მიღების სურვილის მქონე იურიდიულმა პირმა აუცილებლად უნდა დააკმაყოფილოს და რაც მთავარია, ლიცენზიის პირობების შესრულება იმდენად მკაცრად იქნება გაკონტროლებული, რომ არა თუ ფინანსური სანქციები იქნება საკმაოდ მაღალი გამოყენებული პირობების დარღვევაზე, არამედ ზოგიერთ შემთხვევაში სისხლის სამართლებრივი პასუხისმგებლობა იქნება გათვალისწინებული.

პოლიტიკაზეც ვიტყვი ორ სიტყვით. ბოლო დღეებში ასევე ძალიან ბევრი მსჯელობა მესმოდა იმასთან დაკავშირებით, რომ აი, თითქოს შინაგან საქმეთა სამინისტრო არათანმიმდევრულია, რომ თითქოს, ერთის მხრივ, შინაგან საქმეთა სამინისტრო კლუბებში ატარებს საგამოძიებო მოქმედებებს, მეორეს მხრივ კი ხელს უწყობს მარიხუანის დათესვა-მოყვანის შესახებ კანონპროექტს. ახლა რასაც ვამბობ, ძალიან მნიშვნელოვანია, იმიტომ რომ, ჩვენ გვიყურებს ასობით და ათასობით პოლიციის თანამშრომელი, რომლებმაც იციან შინაგან საქმეთა სამინისტროს პოლიტიკა, რომელიც არ შეცვლილა. ნარკოტიკული დანაშაულის წინააღმდეგ შინაგან საქმეთა სამინისტროს ბრძოლა არის უმკაცრესი, განსაკუთრებით გასაღების ნაწილში. პირიქით, ეს კანონპროექტი ადასტურებს იმას, რომ ჩვენ ამ პოლიტიკაში თანმიმდევრულები ვართ. ანუ, ვამბობთ, რომ მარიხუანასთან დაკავშირებით გასაგებია მიდგომები და რეალურად პრაქტიკას გადახედეთ. პრაქტიკაში რეალურად მიდგომები საკმაოდ ლიბერალურია, ამიტომ მე ვერ ვხვდები რაზეა საუბარი. გუშინ ვიჭერდით მარიხუანაზე და დღეს აღარ ვიჭერთ?! გუშინ მოხმარებაზე ციხეში ვუშვებდით ვინმეს და დღეს შევცვალეთ ეს პოლიტიკა?! თვეებია უკვე, თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ ბოლო 1 წლის განმავლობაში, თუ ბოლო 2 წლის განმავლობაში არა, მოხმარებისთვის, მცირე ოდენობით კულტივაციისთვის, ასევე ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ მცირე ოდენობით შეძენა-შენახვისთვის ციხეში ადამიანს თქვენ ვერ ნახავთ. მცირე ოდენობაზე მაქვს საუბარი. ნუ ახლა, რა თქმა უნდა, ოდენობების გათვალისწინებით, დიდ ოდენობაზე და განსაკუთრებით დიდ ოდენობაზე მკაცრია ჩვენი პოლიტიკა და მკაცრია გასაღებაზეც. თუ მხოლოდ ბოლო თვეების პრაქტიკას და სტატისტიკას გადახედავთ, ბოლო 7 თვის განმავლობაში 100-მდე ნარკორეალიზატორია დაკავებული და მხოლოდ აგვისტოში 14 ნარკორეალიზატორი, ამიტომ ასეთივე მკაცრი პოლიტიკა გრძელდება, ვებრძვით ნარკოდანაშაულს. თუმცა იმ ნაწილში, სადაც რეგულაციებია საჭირო, იქ, სადაც რეალურად საფრთხეები არ არსებობს გარდა პოზიტიური შედეგებისა, და ახლა ეკონომიკურ შედეგზე მე ვერ ვისაუბრებ, ამაზე, ალბათ, გეყოლებათ შესაბამისი სპეციალისტები, ანუ, სადაც საუბარია მხოლოდ სამედიცინო მიზნით მოყვანაზე...

ამიტომაა განსაკუთრებით დამაბნეველი. თქვენ ხომ ახლა, 2 წუთის წინ კიდევ ერთხელ ჩამოაყალიბეთ, რომ შინაგან საქმეთა სამინისტროს პოლიტიკა რეალიზაციასთან დაკავშირებით არის მკაცრი. იგივე მოხმარებასთან დაკავშირებით განისაზღვრა ადგილი, ასაკი და ასე შემდეგ. ანუ შინაგან საქმეთა სამინისტრო მკაცრ პოლიტიკას ინარჩუნებს და ამავე დროს საზოგადოებისთვის დამაბნეველი იყო, როდესაც იგივე შინაგან საქმეთა სამინისტროს წარდგინებით ვიგებთ კულტივაციის შესახებ ინფორმაციას. ანუ, ერთი განცხადებით ვიგებთ მკაცრი რეგულაციების შესახებ და მეორე განცხადებით ვიგებთ კულტივაციის შესახებ ინფორმაციას და ამან დააბნია საზოგადოება.

მე მაშინ ცოტა სხვა მიმართულებით წავიყვან საუბარს. რეგულირების აუცილებლობაზე და არსებულ ქაოტურ მდგომარეობაზე უკვე ვისაუბრეთ. ახლა ვისაუბროთ იმაზე, რამდენად არის ეს საერთოდ რისკის შემცველი და ეწინააღმდეგება თუ არა შინაგან საქმეთა სამინისტროს პოლიტიკას. არ ეწინააღმდეგება, იმიტომ რომ, ეს კანონპროექტი, მათ შორის დათესვა-მოყვანის ნაწილში არ ითვალისწინებს ქვეყნის შიგნით ამ მარიხუანის, მცენარე კანაფის თავისუფალ მიმოქცევაში გაშვებას. მიზანი არის მხოლოდ სამედიცინო მიზნით დათესვა-მოყვანა, მხოლოდ ექსპორტზე გატანა, რასაც ძალიან ბევრი განვითარებული ქვეყნის პრაქტიკა იცნობს და რასაც არც ერთი ამ განვითარებული ქვეყნის იმიჯი არ შეულახავს. ამაში ყველა დამეთანხმება.

არ გეთანხმებათ ამაში ყველა ადამიანი.

ნუ, გასაგებია, შეგვიძლია ამაზე ვიკამათოთ, მაგრამ მე პირადად ვთვლი, რომ ეს არის საკმაოდ პროგრესული ნაბიჯი, რომელიც არც მოხმარებას ახალისებს, პირიქით, ამ ყველაფრის აღკვეთას გარკვეულწილად ხელს უწყობს, რომელიც არც საზოგადოებრივ წესრიგს უქმნის საფრთხეს, იმიტომ რომ, მკაცრად კონტროლირებადი საქმიანობაა და იმ შემთხვევაში, თუ ყველა უწყება თავის ფუნქციას ეფექტიანად შეასრულებს, მათ შორის შინაგან საქმეთა სამინისტრო კონტროლის ნაწილში, ჩვენ მხოლოდ სარგებლის მიღება შეგვიძლია. ქვეყანას მხოლოდ სარგებლის მიღება შეუძლია. მეტსაც გეტყვით იმ ადამიანებს, რომლებიც ნარკოპოლიტიკის ლიბერალიზაციას უჭერენ მხარს, ეს არის საუკეთესო გზა, რომ მიღებული შემოსავლები გამოვიყენოთ სარეაბილიტაციო პროგრამებისთვის, მათ შორის ნარკოდამოკიდებული პირების მკურნალობისთვის და ასევე მძიმე დაავადებით დაავადებული პირების მკურნალობისთვის, რაც ძალიან მნიშვნელოვანი საკითხია და რომლის რესურსიც დღეს რეალურად სახელმწიფოს არ გააჩნია. მე ვფიქრობ, რომ ეს არის საკმაოდ პროგრესული ნაბიჯი, ამიტომ დაუჭირა ამას მხარი შინაგან საქმეთა სამინისტრომ, რაც არ გამორიცხავს იმას, რომ ჩვენი პოლიტიკა მძიმე ნარკოტიკებთან მიმართებით, გასაღებასთან მიმართებით, იქნება მკაცრი. ასევე ძალიან ბევრი კითხვა დაისვა საჯარო მოხელეების მხრიდან მოხმარებასთან დაკავშირებით და ამ ნაწილშიც საკმაოდ მკაცრები ვართ. რეალურად შიდა ინსტრუქციებით, შიდა ბრძანებებით ეს საკითხი ისე გვაქვს დარეგულირებული, რომ ნარკოტიკული საშუალების მომხმარებლების მიმართ, მათ შორის მარიხუანის მომხმარებლების მიმართ საკმაოდ მკაცრ დისციპლინურ სანქციას, სამსახურიდან დათხოვნას ვიყენებთ. ამ ნაწილშიც არაფერი შეცვლილა. სხვა მხრივ, მე ვერ ვხვდები უბრალოდ, რატომ არ უნდა დაგვეჭირა მხარი ინიციატივისთვის, რომელსაც უკვე მსოფლიოს მრავალმა ქვეყანამ დაუჭირა მხარი. 50-მდე ქვეყანაზეა საუბარი, განვითარებულ ქვეყნებზეა საუბარი, ძალიან მნიშვნელოვან შემოსავლებზეა საუბარი, რაც ძალიან კარგი საქმეებისთვის და ქვეყნის სასიკეთოდ გამოიყენება, რაც ხელს არ უწყობს ნარკოტიკების მოხმარების წახალისებას, ხელს არ უწყობს გავრცელების წახალისებას. აი, ეს არის მთელი ლოგიკა.

რისკებზეც ვისაუბროთ, მაინტერესებს თქვენ რა რისკებს ხედავთ ამ მიმართულებით? იდეალური მდგომარეობა არ არსებობს და გარკვეული რისკები ყველა საკითხს აქვს, მით უმეტეს, როცა ისეთ სენსიტიურ საკითხზე ვსაუბრობთ, როგორიცაა კანაფის კულტივაცია. თქვენ არ დაეთანხმეთ იმ მოსაზრებას, რომ ქვეყნის იმიჯისთვის ეს დამაზიანებელი იქნება, თუმცა იმ ადამიანებს, რომლებსაც ასე მიაჩნიათ, მოჰყავთ არგუმენტი, რომ ეს ნარკოტურიზმის წახალისების საფუძველი გახდება. რა არგუმენტია ამის საპირისპირო თქვენი მხრიდან?

ეს საფრთხეები ძალიან ჰიპოთეტურია. ეს მექანიზმი რომ ამუშავდება და უკვე ყველა უწყება დაკისრებულ მოვალეობას პირნათლად შეასრულებს, ეს რისკები არ იქნება, ეს ერთი. მეორე, რეალურად ძალიან ბევრი ჩამკეტია კანონში გათვალისწინებული. იმავე, ლიცენზიის სახეებთან მიმართებით, იმავე ლიცენზიის პირობების დარღვევაზე მოსალოდნელ პასუხისმგებლობასთან მიმართებით. ამაზე უსასრულოდ შეიძლება საუბარი, ამიტომ ძალიან საწყენია, როდესაც კანონპროექტის ნორმებს, რომელიც რეალურად რისკებს აზღვევს, არასწორი ინტერპრეტაცია გაუკეთეს გარკვეულმა ადამიანებმა. მე ძირითადად ორ რისკს გამოვყოფდი, რაც ასევე კარგი მუშაობის პირობებში და უწყებების მხრიდან ეფექტიანი და კოორდინირებული მუშაობის პირობებში ასევე შესაძლებელია რომ ამ რისკებზეც არ იყოს საუბარი. ერთი ალბათ მოხმარების ნაწილში ვიტყოდი, რომ საზოგადოებისთვის ეს ყველაფერი მაინც ახალია, მიჩვეული არ არის საზოგადოება და მნიშვნელოვანია თითოეულმა უწყებამ გაითავისოს, რომ ცნობიერების ამაღლების მიმართულებით მნიშვნელოვანი ნაბიჯებია გადასადგმელი, იმიტომ რომ ადამიანებმა უნდა იცოდნენ სად შეიძლება მოხმარება, პირად სივრცეს ვგულისხმობ და სად არის მკაცრად აკრძალული, მაგალითად სატრანსპორტო საშუალების მართვისას. მეორე ასევე რისკი, რაც საკანონმდებლო დონეზე ასევე დასარეგულირებელია და რაზეც ასევე გარკვეულად აზრი გამოხატა საკონსტიტუციო სასამართლომ. ეს არის მცირე ოდენობით შეძენა-შენახვისა და მცირე ოდენობით კულტივაციის საკითხი. ანუ გადაწყვეტილებებმა გარკვეულწილად შექმნა უკონტროლო შეძენა-შენახვისა და მოპოვების შესაძლებლობა, რამაც შესაძლებელია გავლენა მოახდინოს ნარკოტიკული დანაშაულის წინააღმდეგ ეფექტიან ბრძოლაზე. ეს ჩვენი ინტერესიც არის, როგორც ძალოვანი უწყების და ჩვენ ამ საკითხზე მუშაობა უკვე დაწყებული გვაქვს.

ეს ბოლო ინიციატივა არალეგალურ კულტივაციას კიდევ უფრო ხომ არ წაახალისებს, ამ რისკს თუ ხედავთ?

არა, პირიქით. არალეგალურ კულტივაციას არ წაახალისებს. ეს არის განაცხადი, რომ დაშვებულის მიღმა თუ ვინმე რამეს გააკეთებს და დაშვებულის ფარგლებს გაცდება, ამას სახელმწიფოს მხრიდან მკაცრი რეაგირება მოჰყვება. ეს არის იმდენად დიდ თანხებთან და რისკებთან დაკავშირებული, რომ ის იურიდიული პირი, ვისაც ამის ლიცენზია ექნება, წესით, მის ინტერესებში არ უნდა შედიოდეს, ძალიან მარტივი მაგალითი რომ მოვიყვანო, ნაბიჯი გადადგას დაუშვებელი და არაკანონიერი, იმიტომ რომ, ამან შეიძლება მთლიანად საფრთხე მიაყენოს მის მიერ მოპოვებულ ლიცენზიას და ლიცენზირებად საქმიანობას. შესაბამისად, ვფიქრობ, რომ რისკები არ არსებობს.

ვიდეო