„ჩვენ რომ პარლამენტს ვკეტავდეთ, პროპორციულ არჩევნებს ჩავატარებდით?“
პარლამენტის თავმჯდომარის პასუხები პოლიტიკურ ბრალდებებზე
ოქრუაშვილის დაკავება კვირის ერთ-ერთი მთავარი თემა იყო. დაკავებამდე თავდაცვის ყოფილმა მინისტრმა „რუსთავი 2“-ის მფლობელობის საკითხზე არაერთი სკანდალური განცხადება გააკეთა. ამ და სხვა მიზეზების გამო, ოპოზიცია ირწმუნება, რომ ოქრუაშვილი პოლიტიკური ნიშნით დააკავეს. ამ დაკავებამდე პროკურატურაში კიდევ ერთ ხმაურიან საქმეზე წაუყენეს ბრალი ამჯერად მამუკა ხაზარაძესა და ბადრი ჯაფარიძეს. თემა ახალი არ არის, მაგრამ 2008 წლის ტრანზაქციაზე დაწყებული საქმის გამოძიებასა და ბრალის წაყენებას შორის მამუკა ხაზარაძემ საზოგადოებრივი მოძრაობის შექმნა დაანონსა. ეს დეტალი ვითარებას კიდევ უფრო მეტ ინტრიგას სძენს. კვირის ბოლოს კი ყველა ეს თემა ეროვნული ვალუტის კურსმა გადაწონა. ეროვნული ბანკის მონაცემებით, 1 დოლარი 2.93 ლარი ღირს, ვალუტის გადასახურდავებელ ჯიხურებში კი გაცვლითი კურსი კიდევ უფრო შემაშფოთებლად გამოიყურება. ამ საკითხებზე „ქრონიკის“ წამყვანის, თეა სიჭინავას კითხვებს პარლამენტის თავმჯდომარემ, არჩილ თალაკვაძემ უპასუხა.
არჩილ თალაკვაძე
ფოტო: საქართველოს პარლამენტი
რამდენიმე თემა ჩამოვთვალე, რაც კვირის განმავლობაში აქტუალურია. ვიდრე ირაკლი ოქრუაშვილის სასამართლო პროცესზე დავიწყებდეთ საუბარს, ლარის კურსთან დაკავშირებულ ვითარებას შევეხოთ. დამეთანხმებით, ალბათ, რომ საქართველოს ნებისმიერი მოქალაქისთვის ეს ყველაზე სენსიტიური და მნიშვნელოვანია. ყოველდღიურად ვადევნებთ თვალს ეროვნული ვალუტის გაუფასურებას ბოლო კვირის განმავლობაში. ოპოზიცია ხელისუფლებას და მის არასწორ პოლიტიკას აბრალებს ამ ყველაფერს, ხელისუფლება - „ნაციონალურ მოძრაობას“. თუ ბოლო მოვლენებს გადავავლებთ თვალს, ლარის ასეთი მკვეთრი გაუფასურება 20-21 ივნისის მოვლენებს უკავშირდება, მას შემდეგ ვხედავთ ამ პროცესს. აღარ გავიხსენებ მოვლენებს დეტალურად, იმიტომ რომ, საზოგადოებას ეს ერთი თვის განმავლობაში ძალიან კარგად ახსოვს, ყველა ნაბიჯი, რომელიც ხელისუფლებამ და ოპოზიციამ გადადგა. ხელისუფლება მთავარი პასუხისმგებლობის წილს „ნაციონალურ მოძრაობას“ აკისრებს. შეგიძლიათ განგვიმარტოთ, რაში და როგორ იკვეთება აქ „ნაციონალური მოძრაობის“ როლი, და მხოლოდ „ნაციონალური მოძრაობის“?
ძალიან რთული იქნება ჩემთვის საუბრის დაწყება, თუ არ შევეხეთ თუშეთში მომხდარ ამბავს. სამწუხაროდ მოხდა ავტოსაგზაო შემთხვევა და ახლაც მიმდინარეობს სამაშველო ოპერაცია. დიდი იმედი მაქვს, რომ სამაშველო ოპერაცია დროულად დასრულდება და მოქალაქეები, ვინც საჭიროებენ დახმარებას, დროულად მიიღებენ დახმარებას. საკმაოდ დიდი სიმაღლიდან გადავარდა ავტომობილი, რამდენადაც არის ჩვენთვის ცნობილი.
რაც შეეხება ლარის კურსს, რაღა თქმა უნდა, „ნაციონალურ მოძრაობას“ ამ ქვეყანაში არაფერზე არ შეუძლია პასუხისმგებლობის აღება. „ნაციონალურ მოძრაობა“ არის წარსული და ჩვენ გვაინტერესებს სად ვართ დღეს და სად ვიქნებით მომავალში. მაგრამ აქ კარგად უნდა გვესმოდეს ყველას, რა ახდენს ჩვენი ვალუტის კურსის ფორმირებას. როცა ვამბობთ, რომ ეს არის მცურავი კურსი, ანუ ეს არის ბალანსი, რომელიც ბუნებრივად დგება, უნდა გვესმოდეს, რომ ამაზე ძალიან დიდ ზეგავლენას ახდენს ქვეყანაში არსებული კლიმატი, რომელიც თავის მხრივ მოქმედებს საინვესტიციო მიმართულებაზე. ინვესტიციები და გადაწყვეტილება, რომელიც ინვესტორებმა უნდა მიიღონ ქვეყანაში ფულის დაბანდების, ინვესტიციის დაბანდების შესახებ, დამოკიდებულია ქვეყნის შიგნით არსებულ კლიმატზე. მეორე მხრივ, ქვეყნის შიგნით არსებულ კლიმატზე ასევე არის დამოკიდებული ტურიზმი, ტურისტული ნაკადები და ადამიანების გადაწყვეტილებები, თუ სად უნდა გაატარონ მათ თავისუფალი დრო თავის ოჯახის წევრებთან და შვილებთან ერთად. დამეთანხმებით, რომ ეს არის პასუხისმგებლიანი გადაწყვეტილება ნებისმიერი ოჯახის მხრიდან, ამიტომ ადამიანები მიდიან იქ, სადაც არის სიმშვიდე, სტაბილურობა, უსაფრთხოება.
შესაბამისად, ამ კლიმატს ცვლიან მავნებელი პოლიტიკური ჯგუფები, პირდაპირ ვიტყვი და ამ ხალხის მოქმედებები არის მიმართული პირდაპირ სახელმწიფოს, ჩვენი მოქალაქეების კეთილდღეობის წინააღმდეგ, ჩვენი ეკონომიკის და უსაფრთხოების წინააღმდეგ. როდესაც ამ ადამიანების მოქმედებები, ამ პოლიტიკური ჯგუფების მოქმედებები, რომელიც ვნახეთ, არანაირ საარჩევნო ყუთს და არანაირ არჩევით დემოკრატიას არ აღიარებენ და მათი ერთადერთი მიზანი არის, რომ ძალადობრივი და დესტაბილიზაციის სცენარით მიიღონ გარკვეული პოლიტიკურ დივიდენდები, ცვლიან ქვეყანაში ამ კლიმატს, რაც მოქმედებს ერთი მხრივ, ბიზნესგარემოზე, მეორე მხრივ - ტურიზმზე, საიდანაც ქვეყანაში შემოდის 3 მილიარდი დოლარი წელიწადში. 3 მილიარდი დოლარი და თქვენ იცით, რა არის ჩვენი სახელმწიფოს ბიუჯეტი წლის განმავლობაში. შესაბამისად, აქ ორი აზრიც არ არსებობს, რომ ვალუტის კურსის ფორმირებაში ამას აქვს საკმაოდ მნიშვნელოვანი წვლილი. ამიტომ ჩვენი მცდელობები, ქვეყანაში იყოს სტაბილური ვითარება და პოლიტიკური დისკუსია...
სტაბილურობაზე პასუხისმგებელი მხოლოდ ოპოზიცია ხომ არ არის, რომელსაც შეიძლება რაღაც თავისი დღის წესრიგი ჰქონდეს...
მე გითხარით, მათ არავითარი პასუხისმგებლობა არ შეუძლიათ აიღონ...
მაშინ მითუმეტეს, უფრო მეტი პასუხისმგებლობა ხელისუფლების მხარეს მოდის...
ძალადობაც კი ვერ დაგმეს. ნახეთ?! პოლიტიკურმა ჯგუფებმა, ოპოზიციის ლიდერებმა, რომლებიც ხმამაღლა საუბრობენ ყველა თემაზე, დაწყებული ნასა-ს პროექტებიდან, დამთავრებული სოფლის მეურნეობის საკითხებით, ერთხელ ჯეროვნად ვერ შეაფასეს და ვერ დაგმეს ძალადობა, რომელიც მშვიდობიან აქციას, საპროტესტო მიტინგს მოჰყვა 20 ივნისს და რაზე მესაუბრებით, რა პასუხისმგებლობაზე, საერთოდ არ ველოდებით ჩვენ მათგან რაიმე პასუხისმგებლობის აღებას. ეს ხალხი არის უპასუხისმგებლო და ეს მათ დაამტკიცეს, როგორც ხელისუფლებაში, ასევე ოპოზიციაში ყოფნის დროს. ახლა მე უბრალოდ აგიხსნით რა ხდება და ჩვენ რას ვაპირებთ. მოსახლეობას და საზოგადოებას ეს აინტერესებს, თორემ როგორი პოლიტიკური ძალაა „ნაციონალური მოძრაობა“, ეს ჩვენმა საზოგადოებამ ძალიან კარგად იცის...
უბრალოდ, სტაბილურობის უზრუნველყოფის მთავარი ბერკეტი ხელისუფლების ხელშია. როგორც წესი, ასეა, ამიტომ ხელისუფლების წილი სად არის აქ?
როდესაც ეს ოპოზიციონერები ამბობენ, რომ შინაგან საქმეთა მინისტრის პასუხისმგებლობა დადგესო, ჩვენ შინაგან საქმეთა მინისტრის პასუხისმგებლობა ზუსტად ასე გვესმის, რომ კანონის ფარგლებში მან უნდა აღკვეთოს ძალადობრივი სცენარი, კონსტიტუციურ წესრიგზე შეტევა, მოქალაქეების უსაფრთხოებაზე შეტევა და პარლამენტზე თავდასხმა. ეს არის ის ბერკეტები, რაზეც თქვენ მესაუბრებით. მეორეს მხრივ, როდესაც ლარის სტაბილურობაზე ვლაპარაკობთ...
თუ 20-21 ივნისის აქციის მოვლენებზე ვსაუბრობთ, მხოლოდ სახელმწიფო ინსტიტუტებზე თავდასხმისგან დაცვა არ არის, მოქალაქეების დაცვაც არის მოვალეობა, ჩვენ იქ დაშავებული მოქალაქეებიც ვიხილეთ, საზოგადოების დიდი ნაწილის სკეპტიციზმი...
მათ შორის, პოლიციელებიც ვიხილეთ დაშავებული და ჟურნალისტებიც...
დიახ, ჟურნალისტებიც მოქალაქეები ვართ და ამას ვგულისხმობ...
ამაზეც გადავალ, მაგრამ ახლა ლარის სტაბილურობას ამოვწურავდი. თუ გვაინტერესებს, რატომ არის ეს რეალობა, რაც ჩვენს თვალწინ არის და სავალუტო ჯიხურებში ჩანს, ეს არის რეალურად ქვეყანაში არსებული კლიმატის ცვლილება, რაზეც როგორც მოლოდინების ნაწილში რეაგირებს საზოგადოება, ინვესტორები და ბიზნესი, ასევე იმ ნაწილში, სადაც არის სავალუტო ნაკადების მიმოქცევა - მიწოდება და მოთხოვნა. შესაბამისად, როდესაც ეს აისახა ტურიზმზე, როდესაც ეს აისახა სხვა გადაწყვეტილებებზე, რასაც იღებენ ბიზნესში თუ ყოველდღიურ ცხოვრებაში ჩვენი მოქალაქეები, ეს ბუნებრივია კურსზე აისახა. ამიტომ ვამბობთ ზუსტად, რომ ეს ადამიანები, რომლებიც დღეს გამოდიან, ასე ვთქვათ, სამშობლოს დაცვის იდეით და ამბობენ, რომ ჩვენ ვართ პოლიტიკური პარტიები, რომლებსაც სამშობლო გვაწუხებს და ვითომ დეოკუპაცია არის მათი მიზანი, სინამდვილეში ეს ხალხი ხელს უწყობს ოკუპაციას იმით, რომ საფრთხეს უქმნის ქვეყნის ეკონომიკას და ქვეყნის უსაფრთხოებას. ახლა მეორე ნაწილი, რა აქვს ხელთ ხელისუფლებას...
რომ ეს სიტუაცია განმუხტოს...
ხელისუფლებას აქვს საფინანსო ინსტიტუტები და ფისკალური, მონეტარული ინსტრუმენტები, რომლითაც შეიძლება არაპირდაპირი ზემოქმედების განხორციელება. მე კიდევ ერთხელ ვამბობ, ვინმემ არ იფიქროს, რომ სახელმწიფოს აქვს რამე პირდაპირი ბერკეტები, გარდა იმისა, რომ მაშინ სხვა საბაზრო ეკონომიკა უნდა აირჩიოს და ვალუტის კურსის სხვანაირი მართვა უნდა აირჩიოს, რომელიც არ არის შესაბამისობაში იმ სტანდარტებთან და იმ სივრცესთან, სადაც ჩვენ გვინდა რომ ვიცხოვროთ. აქვს მხოლოდ არაპირდაპირი მექანიზმები, ეს არის საფინანსო ინსტრუმენტები, პირველ რიგში, ოპერაციები ღია ბაზარზე. ანუ, ფულადი მასების კონტროლი, მოთხოვნა და მიწოდება ღია ბაზარზე არსებული სავალუტო მიმოქცევის თვალსაზრისით. მეორე, ეს არის სარეზერვო მოთხოვნები. მარტივად რომ ვთქვათ, როდესაც სახელმწიფოს ეროვნული ბანკი ეუბნება კერძო ბანკებს, თუ რამდენი ფული უნდა დაარეზერვონ და ამით აკონტროლებს მოთხოვნა-მიწოდებას ვალუტაზე და მესამე ინსტრუმენტი ეს არის „დისკონტის“ განაკვეთი. ანუ, ეგრეთ წოდებული განაკვეთი სესხებზე, რომელსაც გასცემს ეროვნული ბანკი კერძო საბანკო სექტორზე და აქაც, ამ განაკვეთის კონტროლით გარკვეული არაპირდაპირი ჩარევა შეუძლია სახელმწიფოს. მე კიდევ ერთხელ ვამბობ, ვინაიდან ეს სიტუაცია პრაქტიკულად ამოწურულია, დღეს არანაირი დესტაბილიზაცია არ ხდება, აღკვეთილია, სახელმწიფომ იმოქმედა, მოქალაქეებმაც გაიაზრეს რასთან ჰქონდათ საქმე. შეფასებები არაერთი გაკეთდა, გახსოვთ, როცა ეს მოქალაქეები ამბობდნენ, რომ მათთვის მიუღებელია ძალადობა, შეტევა და დესტაბილიზაცია ქვეყანაში. რეალურად მოქალაქეებმა დაინახეს, რომ ეს სიტუაციები და მათი პროტესტის შემდეგ გამოყენება როგორც სცადეს ოპოზიციონერებმა, ეს აისახა ისევ ჩვენი სახელმწიფოს კეთილდღეობაზე, ეკონომიკაზე და ოჯახებზე. ამიტომ დღეს ეს საფრთხეები მოხსნილია. დღეს მოლოდინების და განწყობების თემა არის კლიმატზე ასახული და სავარაუდოდ, მე ვამბობ სავარაუდოდ, იმიტომ რომ, ალბათ ჩემზე კომპეტენტურმა ადამიანებმა უნდა თქვან ამაზე შეფასებები, ეს იქნება მოკლევადიანი შედეგი, რომელიც წესით უნდა ამოიწუროს ახლო მომავალში.
ანუ, იმედი გამოვთქვათ, რომ ლარის კურსი დასტაბილურდება და დაიწევს?
ლარის კურსი უნდა დასტაბილურდეს ამ ლოგიკის გათვალისწინებით, თუმცა კიდევ ერთხელ ვამბობ, სახელმწიფოს ეს ბერკეტები, არაპირდაპირი ჩარევის მექანიზმები აქვს და თუ ამის აუცილებლობა იქნება, ეროვნული ბანკი ამას გამოიყენებს ჩემი ღრმა რწმენით.
მარტო 20-21 ივნისის მოვლენები არ არის, რის გამოც ჩვენ ვსაუბრობთ, რომ ლარზე გარკვეული შოკები აისახება, უარყოფითი მოლოდინების სახით. მთელი ამ ერთი თვის განმავლობაში ბევრი რამ მოხდა, რაზეც გარკვეული ვნებათაღელვა იყო და აზრთა სხვადასხვაობა. თუკი ისევ 20-21 ივნისის მოვლენებს ვეხებით, მოდით, ბოლო ინფორმაციაზე, ირაკლი ოქრუაშვილის დაკავებაზე ვისაუბროთ. გუშინ წინ ოქრუაშვილი დააკავეს, მანამდე ყოფილმა მაღალჩინოსანმა არაერთი სკანდალური განცხადება გააკეთა „რუსთავი 2“-თან დაკავშირებით. ეს ფაქტი თქვენს ოპონენტებს იმ განცხადების გაკეთების საფუძველს აძლევს, რომ ოქრუაშვილის დაკავება არის პოლიტიკური მოტივით ნაკარნახევი. როგორ აქარწყლებთ ამ ბრალდებას?
ცოტა არ იყოს ღიმილისმომგვრელია, როცა ასეთ შეფასებებს ვისმენთ ჩვენი ოპონენტების მხრიდან და გეტყვით რატომ. განცხადებები, რომელიც ბატონმა ოქრუაშვილმა გააკეთა ამ დღეების განმავლობაში, სადაც ის საუბრობდა როგორ ურთიერთობდნენ ხელისუფლებაში ყოფნის დროს ბიზნესთან ის და მისი მეგობრები, საიდან ახდენდნენ ფულის მობილიზაციას, როგორ ხდებოდა სავარაუდოდ ფულის გათეთრება და სხვა ადამიანების გამოყენებით აქტივების გადაფორმება, როგორ ხდებოდა არაფორმალური მოლაპარაკებები პრეზიდენტის კარზე და როგორ მიიღებოდა გადაწყვეტილებები. ადამიანის უფლებებს როგორ ძალიან გულწრფელად ითვალისწინებდნენ თავის ყოველდღიურ მუშაობაში, კანონებს როგორ პატივს სცემდნენ. ბატონი ოქრუაშვილის მთელი განცხადებები რომ შეკრიბოთ, ღიმილის მომგვრელია დღეს, მაგრამ მაშინ ეს არ იყო ღიმილისმომგვრელი. ეს იყო ბევრი ადამიანისთვის ტრაგედია და ძალიან ბევრი ადამიანის ცხოვრება დაინგრა და ძალიან ბევრმა ადამიანმა ჯანმრთელობა, სიცოცხლეც დაკარგა ასეთი მიდგომების გამო. ყველაფერი ამის შემდეგ, როდესაც ჩვენ ასეთ განცხადებებს ვისმენთ, სადაც ჩანს, ეს ხალხი როგორ მართავდა სახელმწიფოს, რა პოლიტიკურ მოტივაციაზეა საუბარი?! თანაც, მისი დაკავება ამჯერად ამ განცხადებების გამო არ მომხდარა, არამედ მოხდა იმ საქმესთან დაკავშირებით, სადაც პირდაპირი მტკიცებულებები გამოძიებამ წარმოადგინა. თქვენ ნახეთ ვიდეოჩანაწერი, რასაც ასევე ახლდა განცხადებები მისი მხრიდან...
თუმცა დაცვის მხარე აპელირებს იმაზე, რომ აქ ჩანს მხოლოდ ის, რომ ამ ჯგუფში არის ირაკლი ოქრუაშვილი, რომელსაც სხვადასხვა მხრიდან აწვებიან მოქალაქეები და აქ მისი დანაშაული არ მტკიცდება. მე, ვამბობ იმას, რასაც ამბობს დაცვის მხარე, მაგრამ...
მოდით, ამოვწუროთ ეს საკითხი... ჩვენთვის ოქრუაშვილი არ არის პოლიტიკური ოპონენტი, პირდაპირ გეტყვით...
ამოვწუროთ, ეს საკითხი. ის სერიოზული თავის ტკივილი იყო მიხეილ სააკაშვილისთვის...
შესაძლოა, მიხეილ სააკაშვილს თავი მუდმივად სტკიოდა, ჰყავდა ოქრუაშვილი, ჰყავდა სხვა თავის ტკივილებიც, მაგრამ ჩვენთვის ირაკლი ოქრუაშვილი მომავლის პოლიტიკური ოპონენტი ვერ იქნება, ჩვენ არ ვაპირებთ წარსულთან ოპონირებას, ჩვენ გავხსენით პოლიტიკური პროცესი, ვატარებთ პროპორციულ არჩევნებს, ვატარებთ პრაქტიკულად ბუნებრივი ბარიერით, ვცვლით მთელ საარჩევნო კანონმდებლობას იმისათვის, რომ გავხსნათ ოპონენტებისთვის კარი და თქვენ როგორ ფიქრობთ, ახლა ბატონი ოქრუაშვილი არის ჩვენი სამომავლო ოპონენტი, ჩვენი მთავარი შიში მომავალში?! ეს ხომ უბრალოდ ძალიან სუსტი არგუმენტია...
აქ რიგ საკითხებზე იყო მნიშვნელოვნად გამახვილებული ყურადღება...
აბა, რაზე იყო, მითხარით...
„რუსთავი 2“-ის მფლობელობასთან დაკავშირებით. ჩვენ ხომ ვიცით, რომ ბოლო 2 კვირის განმავლობაში სტრასბურგის გადაწყვეტილებიდან გამომდინარე „რუსთავი 2“-ის თემა და მფლობელის თემა საკმაოდ სენსიტიური საკითხია. სტრასბურგის გადაწყვეტილების შემდეგ ოქრუაშვილმა ის დეტალები გაასაჯაროვა, რაზეც აქამდე შეიძლება კულუარებში საუბრობდნენ, ან არ საუბრობდნენ, მაგრამ არავინ სერიოზულად არ აღიქვამდა.
ძალიან კარგი კითხვაა და მე პირდაპირ მაგალითს შემოგაგებებთ პასუხად. ნახეთ, რას ამბობს ბატონი ოქრუაშვილი. ამბობს, რომ ქიბარ ხალვაში გამოვიყენე, მისი ხელმოწერა გამოვიყენე, რომ ტელევიზია ჩემზე გადმომეფორმებინაო და ხალვაში არ აბარებს ხელმოწერასო. ხომ მოისმინეთ ეს განცხადება? ის ხომ ნახეთ, რომ მიბრძანდა ბატონი ქიბარი და ჩააბარა ხელმოწერა ექსპერტიზაზე. ახლა შეხედეთ, თუ იქ დადასტურდება, რომ ეს ხელმოწერა არის რეალური, მაშინ ბატონი ოქრუაშვილი გამოდის ადამიანი, ვინც პირდაპირ თაღლითობის დანაშაულს ჩადიოდა მისივე განცხადებით. იმიტომ რომ, მან თქვა, რომ თანამდებობაზე ყოფნის დროს სხვა ადამიანის გამოყენებით გარკვეული აქტივები გაიფორმა. ხვდებით ეს რას ნიშნავს? თუ ხელმოწერა დადასტურდება, მას უდასტურდება დანაშაული თავისივე განცხადების საფუძველზე. მეორე სცენარია, თუ ეს ხელმოწერა არ დადასტურდება. ბატონმა ქიბარმა ხომ იმიტომ ჩააბარა, რომ ამბობს, ეს ხელმოწერა რეალური არ არის. თუ ეს ხელმოწერა არ დადასტურდება, მაშინ ისევ მისივე განცხადებით ბატონ ოქრუაშვილს მეორე მძიმე დანაშაული უდასტურდება, რომელიც არის ფულის გათეთრება. მან თქვა, რომ ხელისუფლებაში ყოფნის დროს არაფორმალური ბერკეტებით იზიდავდა რესურსებს და ამით იყიდა ტელევიზია.
თქვენ ამბობთ, რომ ნებისმიერ ვარიანტში ირაკლი ოქრუაშვილისთვის წამგებიანი პოზიციაა?
თქვენ ახლა კიდევ ფიქრობთ, რომ ეს ადამიანი შეიძლება ჩვენი პოლიტიკური ოპონენტი იყოს მომავალში, 2020-21 და მომდევნო წლებში?
ყოველ შემთხვევაში მას აქვს პოლიტიკური განაცხადი გაკეთებული...
განაცხადი აი, ეს აქვს გაკეთებული, საიდანაც ან ამ გზას დაადგება, ან - იმ გზას. ან ეს დანაშაული აქვს ჩადენილი, ან ეს დანაშაული. სხვა გამოსავალი არ რჩება მაგალითად ამ შემთხვევაში. ეს არის რეალობა.
„რუსთავი 2“-ის თემას ოდნავ მოგვიანებით დავუბრუნდებით, რადგან პოლიტიკურ ოპონენტზე ვსაუბრობთ - ვინ ვისი ოპონენტია მომავალ საპარლამენტო არჩევნების დროს. მანამდე იყო მამუკა ხაზარაძის დაბარება პროკურატურაში და ბრალის წაყენება კონკრეტულ საქმეზე. თუმცა ხაზარაძემ მანამდე დაანონსა საზოგადოებრივი მოძრაობის შექმნის შესახებ. თქვენ განიხილავთ თუ არ განიხილავთ, ირაკლი ოქრუაშვილსაც და მამუკა ხაზარაძესაც, თუ ის პოლიტიკურ პარტიას ჩამოაყალიბებს, ბუნებრივი ბარიერის არსებობის შემთხვევაში აქვს შანსი, მოხვდნენ პარლამენტში. გამოითქვა მოსაზრება, რომ ამ ადამიანებისთვის ბრალის წაყენების და ზოგის დაკავების გზით ხელისუფლება ცდილობს გზიდან ჩამოიშოროს კონკურენტები და ოპონენტები. მოდით, ამ მოსაზრების არალოგიკურობაში დაგვარწმუნეთ?
ზუსტად მაგაში ვერ დაგეთანხმებით. თუ ჩვენ ვცდილობთ ოპონენტების ჩამოცილებას გზიდან, თუ ვცდილობთ მომდევნო პარლამენტი ჩავკეტოთ ადამიანებისთვის, ოპოზიციონერებისთვის, მაშინ ლოგიკაში ვერ ჯდება უბრალოდ, რატომ მივიღეთ პროპორციული არჩევნების ჩატარების გადაწყვეტილება, რატომ ვთქვით უარი ჩვენსავე უპირატესობაზე, სადაც არის მაჟორიტარული მანდატების მოგების დიდი ალბათობა, რატომ შემოვიღეთ ნულოვანი ბარიერი...
საზოგადოებრივი დიდი მუხტისა და პროტესტის შედეგად მოხდა, ხომ ასეა?
უკაცრავად, როდის მოხდა ეს პროტესტი?
20-21 ივნისის შემდეგ.
წელს, ხომ? ჩვენ ეს გადაწყვეტილება მივიღეთ შარშან...
ოღონდ 2024 წლისთვის.
რა თქმა უნდა. ის არგუმენტები, რაც მივიღეთ 2024 წლისთვის, ახლაც ძალაშია და მე შემიძლია ამაზე თქვენთან ღიად ვისაუბრო, რომ საზოგადოებამ იცოდეს, რომ ის არგუმენტები არ გამქრალა, უბრალოდ, ჩვენ მოვუსმინეთ საზოგადოებას და გავაკეთეთ ის, რასაც გვთხოვს ჩვენი საზოგადოება. რომელიმე წინა ხელისუფლებისგან განსხვავებით, ვინც სამწუხაროდ, როცა ოპოზიციაში გადადიოდნენ, მერე ითხოვდნენ პროპორციულ არჩევნებს. ჩვენ ეს გავაკეთეთ ჩვენივე ხელისუფლებაში ყოფნის დროს. შარშან მივიღეთ გადაწყვეტილება, რომ გადავსულიყავით პროპორციულ სისტემაზე და წელს საზოგადოების დაკვეთა შევასრულეთ და ვცვლით თარიღს - 2024-დან 2020-ში და თუ ჩვენ გვინდა ვინმეს ჩამოცილება გზიდან, მაშინ ამ გადაწყვეტილებებს არ მივიღებდით არც შარშან და არც წელს. თქვენ ხომ ეჭვი არ გეპარებათ, რომ საზოგადოება ამ ცვლილებებს ბატონი ოქრუაშვილის პარლამენტში შესაყვანად არ ითხოვდა, ეჭვი ხომ არ გეპარებათ, რომ საზოგადოება ამ ცვლილებებს რომელიმე კონკრეტული ადამიანის შესაყვანად არ გვთხოვდა პარლამენტში? საზოგადოება ამას ითხოვდა, იმიტომ რომ, გაკვეთილები, რაც ისტორიამ გვასწავლა არის ის, რომ გვაქვს პოლარიზებული პოლიტიკური სისტემა, სადაც პოლიტიკოსები ჩხუბობენ, ხარჯავენ დიდ ენერგიას, ამ ყველაფერს უყურებს საზოგადოება და ხედავს, რომ ეს გადაწყვეტილებები მის ყოველდღიურ ცხოვრებაზე ნაკლებად აისახება. ამიტომ მოგვთხოვა ჩვენ საზოგადოებამ გადავიდეთ პროპორციულ სისტემაზე, სადაც იქნება უფრო დაბალანსებული სისტემა, უფრო საქმიანი პოლიტიკა და უფრო მშვიდი პოლიტიკური პროცესი. ეს არის ჩვენი გადაწყვეტილება.
თუმცა აქაც შეიძლება რაღაც თეორიების აგება თქვენი ოპონენტების მხრიდან.
ავაგოთ, ჩვენ არ გეშინია თეორიების...
ერთი მხრივ, კი ბატონო, თქვენ შეიძლება გაწყობდეთ ცალსახად პროპორციულ სისტემაზე გადასვლა, მაგრამ მეორე მხრივ, ამ პროპორციული სისტემის დათმობის ხარჯზე პარლამენტში მიიღოთ ისინი, ვისთანაც საერთო ენას ვერ გამონახავს მმართველი ძალა და არ იქნება კოალიციური მთავრობის შექმნის სურვილი. მოკლედ, ბევრი თეორია შეიძლება იპოვოს ისეთმა ადამიანმა, რომელსაც სურს რაღაც კრიტიკა...
მე მზად ვარ, გამოგყვეთ ნებისმიერ დისკუსიაში...
სამწუხაროდ, ახლა ამის დრო არ გვაქვს. მოდით, კონკრეტულ საკითხებს გავყვეთ ისევ. ხაზარაძე-ჯაფარიძის საქმეს შევეხოთ. რატომ არის ასეთი დაინტერესება საქმეზე, სადაც დაზარალებულიც კი არ ჩანს, არ არსებობს, რა არგუმენტი აქვს ხელისუფლებს ამის წინააღმდეგ, რომ ბოლო პერიოდში განვითარებული მოვლენები არ უკავშირდება მამუკა ხაზარაძის პოლიტიკურ განაცხადს?
ჯერ ერთი, სრული პასუხისმგებლობით მინდა გითხრათ, თუ ვინმე დღეს არის დაკავებული და დავამთავროთ ბატონი ოქრუაშვილის საკითხი, მერწმუნეთ, ეს ადამიანები იმისთვის კი არ დააკავეს, რომ პოლიტიკური პარტიის წევრები არიან, პოლიტიკური აქტივისტები არიან და გარკვეული პოლიტიკური ამბიციები აქვთ, იმიტომ რომ, ეს მანამდეც ჰქონდათ, მანამდეც ჰქონდათ მათ პარტიები, მაგრამ არავის დაუკავებია ეს ხალხი. ეს ადამიანები მაღალი ალბათობით დააკავეს იმისათვის, რომ სავარაუდოდ ჩადენილი აქვთ დანაშაული. ეს არის აქ ნიშანი გადაწყვეტილების მიღების, რომელიც საგამოძიებო ინსტიტუტებმა გააკეთეს და არა ის, რომ ვინმე არის პოლიტიკური პარტიის წევრი ან მომავალში შეიძლება პოლიტიკური პარტიის წევრი გახდეს. ეს ერთი. მეორე - რაც შეეხება ჯაფარიძისა და ხაზარაძის საქმეს. აქაც კითხვა არის რიტორიკული, ხომ არ უკავშირდება ეს მათ პოლიტიკურ გეგმებს და ასე შემდეგ. ჯერ ეს ერთი, ჩვენ ჯერ არ მოგვისმენია მათი პოლიტიკური გეგმა კონკრეტულად...
როგორც წესი, საზოგადოებრივი მოძრაობის დაანონსება შეიძლება გახდეს პოლიტიკური პარტიის ჩამოყალიბების საფუძველი.
თქვენ გეკითხებით, თან პასუხს გცემთ. თქვენ დღეს საქართველოში ხედავთ პრობლემას, რომ ვისაც უნდა პოლიტიკური პარტიის შექმნა, გამოვიდეს და ამის შესახებ პირდაპირ განაცხადოს? თქვენ ხედავთ ამის პრობლემას? ეს პრობლემა იყო 2010-2011 წელს, რომ პარტიის შექმნას ვინც დაანონსებდა იმ ადამიანებს, კლავდნენ, ზოგ შემთხვევაში იკარგებოდნენ ეს ადამიანები, ზოგ შემთხვევაში ბიზნესებს ღამე ჩუქნიდნენ სახელმწიფოს. თქვენ დღეს ქვეყანაში ხედავთ რეალობას, რომ ვინმეს ჰქონდეს პრობლემა, პოლიტიკური პარტია შექმნას? ბევრად მეტი პოლიტიკური პარტიაა დღეს შექმნილი და ბევრად მეტ საშუალებას ვაძლევთ ამ საარჩევნო ცვლილებებით, რომ მიიღონ მონაწილეობა არჩევნებში. მეორე საკითხი, თუ ბატონი ხაზარაძე აპირებს პოლიტიკაში წასვლას და პარტიის შექმნას, ხომ არ ფიქრობთ, რომ უკეთესი იქნება, ვინაიდან პოლიტიკაში არის მაღალი სტანდარტი პასუხისმგებლობის, გამჭირვალობის, პიროვნების ბიოგრაფიასთან მიმართებაში საზოგადოების დაინტერესება, ხომ არ სჯობს მაშინ, რომ ეს კითხვები, რომელიც მასთან მიმართებაში აქვს დასმული გამოძიებას და საზოგადოებას თუ სხვადასხვა მხარეებს, ეს კითხვები იყოს ამოწურული და პასუხები იყოს გაცემული, იმიტომ რომ პოლიტიკაში შესვლა ბევრად უმჯობესია კითხვების გარეშე. როგორ შეიძლება ამაზე ვიმსჯელოთ?
თუ პასუხისგებაში არ მიეცა, ის, ალბათ, გამოიყენებს ამ შესაძლებლობას, წელგამართული იქნება თუ არა, მაგრამ თუ პასუხისგებაში მიეცა, მაშინ ხომ ამის შესაძლებლობა არ ექნება?
აქამდე ხომ ჰქონდა ამის შესაძლებლობა? ახლა, როცა ჩვენ ვლაპარაკობთ, ახლაც ხომ აქვს ამის შესაძლებლობა? შესაბამისად, შევთანხმდეთ, რომ პარტიის შექმნის შესაძლებლობა აქ არავის შეუზღუდავს, არც მისთვის და არც სხვისთვის. ეს ერთი. მეორე საკითხი, მე ვფიქრობ, რომ როგორც ბატონ ხაზარაძეს და ბატონ ჯაფარიძეს, ასევე სახელმწიფოს ინტერესებში შედის, რომ ეს საქმე ამოიწუროს გონივრულ ვადებში. არ შეიძლება საქმე გაგრძელდეს უვადოდ, როგორც ეს ხდებოდა წინა ხელისუფლების პირობებში. თუ გახსოვთ, თვითონ ბატონი ხაზარაძე ლაპარაკობდა ამაზე, რომ ეს საქმე წამოიწყეს და თაროზე შემოდეს ჩემი რეპუტაციის დასაზიანებლადო. გახსოვთ ასეთი განცხადებები? რეალურად, ახლა რას ვისმენთ, როდესაც პროკურატურამ გონივრულ ვადებში წარმართა საქმე, მიიყვანა ბოლომდე და გადასცა სასამართლოს, ახლა პროკურატურას ვაკრიტიკებთ იმისთვის, რატომ დაასრულა საქმე. ეს არის ჩვენი პოზიცია? გუშინ რა იყო ჩვენი პოზიცია, დღეს რა არის და ხომ არ ფიქრობთ, რომ თუ ეს საქმე ვინმეს პოლიტიკური ზეწოლისთვის სჭირდებოდა, მაშინ ამ საქმეს დაიწყებდა, უბრალოდ ამ ადამიანებს რეპუტაციულ დარტყმას მიაყენებდა, საქმეს აღარ დაასრულებდა და ეს საქმე მუდმივ რეჟიმში იქნებოდა ჩამოკიდებული.
კარგით, ჩვენ მივადევნებთ თვალყურს, როგორ განვითარდება ხაზარაძე-ჯაფარიძის საქმე, კიდევ ერთი საკითხი...
მაინც მე გეტყვით ერთ რამეს, თუ ჩვენ გვინდა კანონის უზენაესობა, თუ ჩვენ ვაშენებთ დემოკრატიულ სახელმწიფოს, სადაც ყველა ანგარიშვალდებულია კანონის წინაშე, მაშინ მერწმუნეთ, პოლიტიკური სტატუსი და პოლიტიკოსობა ვერ იქნება ვერავისთვის ინდულგენცია. თანაც, ეს განცხადება მოძრაობის შექმნაზე ამ თვეში იყო გაკეთებული და ამ საქმეზე გამოძიება დაწყებულია თვეების წინ, შარშან. შესაბამისად, როგორ შეიძლება ამის პირდაპირ მიბმა. ეს გააკეთა ერთმა ტელევიზიამ, ეს არის დეზინფორმაცია.
გასაგებია. „რუსთავი 2“-ის საქმესთან დაკავშირებით მინდა თქვენი კომენტარი მოვისმინო. გუშინ დავით დვალსა და ჯარჯი აქიმიძეს პარლამენტში ჰქონდათ შეხვედრა. თქვენ განაცხადეთ, რომ ეს არ იყო თქვენს მიერ ორგანიზებული შეხვედრა და ამიტომ უმრავლესობის წარმომადგენლები არ ესწრებოდნენ ამ შეხვედრას. უკვე შეხვედრის შემდგომ გაკეთებული განცხადებებიდან დარჩა ისეთი შთაბეჭდილება, რომ დვალსაც და აქიმიძესაც აქვს ერთგვარ იმედგაცრუება უშუალოდ ხელისუფლების მხრიდან, მათთან მიმართებაში პროკურატურა რატომ არ აქტიურობს, რატომ ჭიანურდება მათი საქმის გამოძიება. როდესაც სამართლიანობის აღდგენაზე ვსაუბრობთ, ხელისუფლებას რა პოზიცია აქვს დვალთან და აქიმიძესთან დაკავშირებით, ფიქრობთ, რომ მათი მიმართულებითაც უნდა დადგეს სამართლიანობის აღდგენა?
პირველ რიგში, „რუსთავი 2“-თან დაკავშირებით უნდა გითხრათ ცალსახად, აქ არის მიღებული ევროსასამართლოს გადაწყვეტილება, სტრასბურგის სასამართლომ მიიღო გადაწყვეტილება, სადაც თქვა რამდენიმე მნიშვნელოვანი რამ. პირველი, თქვა, რომ ეროვნული სასამართლოს მიერ მიღებული გადაწყვეტილება იყო სამართლიანი და სწორი, მეორე - თქვა, რომ ის პრეტენზიები, რასაც სახელმწიფოს უყენებდნენ „რუსთავი 2“-ის წარმომადგენლები და იურისტები სტრასბურგის სასამართლოში, დაშვება არ გააკეთა, შესაბამისად არ განიხილა და თქვა, რომ აქ ვერ ვხედავ დარღვევებსო და მესამე - მოხსნა დროებითი ზომები. გახსოვთ, ხომ დროებითი ზომა როდის იყო მიღებული. ისიც ნახეთ, რომ ხელისუფლებამ მაშინაც პატივი სცა გადაწყვეტილებას, მიიღო ეს გადაწყვეტილება, როგორც მოცემულობა, იმიტომ რომ, ჩვენ პატივს ვცემთ ევროპული სასამართლოს გადაწყვეტილებებს. არა მხოლოდ ამ გადაწყვეტილებას, არამედ ნებისმიერ სხვა გადაწყვეტილებას და ეს სამი ფაქტორი, ეს სამი რამ ასახულია შავით თეთრზე ევროსასამართლოს გადაწყვეტილებაში. ახლა ჩვენ რას ვაკეთებთ ამ შემთხვევაში. სახელმწიფო პატივს სცემს ამ გადაწყვეტილებას, სახელმწიფო თავის ნაწილში ასრულებს ამ გადაწყვეტილებას. სხვა პოზიცია ჩვენ არ გვაქვს და ვერც გვექნება, იმიტომ რომ, სასამართლოს გადაწყვეტილების შესრულება არის სავალდებულო. იყო სპეკულაცია ბატონი გვარამიას მხრიდან, რომ გასაჩივრებას უნდა დალოდებოდნენ და რატომ გააკეთა იუსტიციის სამინისტრომ ეს ტრანზაქცია ასე სწრაფად და ასე შემდეგ. მორიგი დეზინფორმაცია ვნახეთ, სადაც ხალხს პირდაპირ ატყუებს, როგორც ამას აკეთებდა წარსულში. ახლა ნახეთ, დროებითი ზომის შესახებ მიღებული გადაწყვეტილების გასაჩივრება არ ხდება...
დიახ, ეს განმარტება მოვისმინეთ...
ეს არის დადგენილი წესი. მაშინაც, როდესაც მიიღო სასამართლომ დროებითი ზომა და უთხრა ხელისუფლებას, რომ დაიცადე, ჯერჯერობით „რუსთავი 2“-თან დაკავშირებით ნურანაირ ტრანზაქციას ნუ დაარეგისტრირებ, მაშინაც ხელისუფლებამ ეს შეასრულა უპირობოდ და არც მომხდარა გასაჩივრება. დღესაც, როდესაც მოხსნა ეს ზომა, ხელისუფლებამ შეასრულა ეს გადაწყვეტილება უპირობოდ და არანაირი გასაჩივრება აქ არ და ვერ მოხდება, იმიტომ რომ, ეს დარეგულირებულია თავად სასამართლოს მიერ.
ახლა რაც შეეხება ჩემს კითხვას...
მეორე კითხვაა, ხომ არ შეექმნება თავისუფალ მედიას პრობლემები ამით. ჯერ ერთი, „ქართულმა ოცნებამ“ მთელი რიგი არჩევნები ჩაატარა „რუსთავი 2“-ის მაუწყებლობის და სხვა კრიტიკული მედიის მაუწყებლობის პირობებში, ჩვენ მოვიგეთ არაერთი არჩევნები. ჩვენთვის პრობლემა არ არის კრიტიკული მედიის არსებობა, პირიქით, კრიტიკული მედია არის დემოკრატიის აუცილებელი ელემენტი და ჩვენთვის არის შესაძლებლობა, რომ ხელისუფლების მუშაობა ცენტრში და რეგიონებში, პერიფერიაზე, კიდევ უფრო უკეთესად გავაკონტროლოთ, ელემენტარულად. ამიტომ „რუსთავი 2“ თუ კრიტიკულ მაუწყებლობას ახორციელებს, ეს ჩვენთვის არანაირად არ წარმოადგენს ბარიერს არჩევნებში მონაწილეობის მისაღებად. ჩვენ ჩვენ კამპანიას ისე ვგეგმავდით და მომავალშიც ისე დავგეგმავთ, რომ კრიტიკა ჩვენს მიმართ არსებობს. ჩვენ არ ვგეგმავთ კამპანიას იმ პირობებში, როცა ქვეყანაში ხელისუფლების მიმართ კრიტიკა არ არსებობს. ეს მეორე. ახლა მესამე - ვინმეს ამ ქვეყანაში აქვს იმის განცდა, რომ „რუსთავი 2“-ში ბატონი გვარამია დამოუკიდებელი, ობიექტური და თავისუფალ რეჟიმში მუშაობის საშუალებას აძლევდა ჟურნალისტებს?! აქვს ვინმეს ამის ილუზია. ეს ტელევიზია იყო პირდაპირი პოლიტიკური ჩარევის და მანიპულაციის საგანი. მე პირდაპირ გეტყვით, განცხადება, რომელიც...
ეს მათი არჩევანია...
ვისი არჩევანია?
ტელევიზიის არჩევანია, რა ხაზს გაატარებს, როგორი იქნება პოლიტიკა...
თქვენ ნახეთ სადმე, ჰკითხეთ ჟურნალისტებს, არის თუ არა სათითაოდ ყველა მათგანის არჩევანი. სად ნახეთ ასეთი განცხადება?
თქვენ მოისმინეთ სხვა? მას შემდეგ, რაც სტრასბურგის გადაწყვეტილება გახმოვანდა, მათი ერთ-ერთი მთავარი მოთხოვნა იყო ის, რომ თანამდებობაზე დარჩეს მათი გენერალური დირექტორი ნიკა გვარამია. ეს იყო მათი სარედაქციო პოლიტიკის გარანტი...
ნახეთ, ეს განცხადება ვინ გაახმოვანა, მაგას შეხედეთ. მერე, თქვენ რა იცით ეს განცხადება როგორ გაკეთდა, რა იცით.
თქვენ იცით საპირისპირო ვერსია, როგორ გაკეთდა?
მე ვიცი ერთი ვერსია, რაც წერია მედიის სტანდარტების კლასიკაში, რომ ჟურნალისტებს უნდა ჰქონდეთ დამოუკიდებელი, ობიექტური საქმიანობის შესაძლებლობა და როდესაც ტელევიზიას ხელმძღვანელობს პოლიტიკური აქტივისტი, რომელიც იყო წინა ხელისუფლების ერთ-ერთი მთავარი პოლიტიკური ფიგურა, პროკურორი, მინისტრი და ასე შემდეგ, დღეს არის პარტიასთან პირდაპირ აფილირებული პირი. ფაქტობრივად, არის „ნაციონალური მოძრაობის“ ლიდერი და როდესაც ამ ლიდერს სხვა ქვეყნის მოქალაქე, რომელიც სხვა ქვეყნიდან მართავს პოლიტიკურ პარტიას საქართველოში და „ნაციონალური მოძრაობა“ „ქართულ ოცნებას“ აბრალებს საპირისპიროს, თითქოს ამას ჩვენ ვაკეთებთ, მაშინ თქვენ რაზე მელაპარაკებით?! თქვენ მელაპარაკებით იმაზე, რომ ჟურნალისტები თვითონ ქმნიდნენ თავის დღის წესრიგს ამ ტელევიზიაში?
ჩემი კითხვა საერთოდ სხვა რამეს ეხებოდა, მაგრამ...
მე გავაგრძელებ. ამ მედიას, ყველა ჟურნალისტს ექნება, ყოველ შემთხვევაში ჩვენი მხრიდან იქნება ყველაფერი გაკეთებული, რომ ყველა ჟურნალისტს, მათ შორის „რუსთავი 2“-ის ჟურნალისტებს, ჰქონდეთ დამოუკიდებელი, ობიექტური საქმიანობის შესაძლებლობა. მედია უნდა იყოს დამოუკიდებელი, ობიექტური და როცა უნდა კრიტიკული. ჩვენ ამის პრობლემა არ გაქვს. პირიქით, ეს ფუნდამენტურად მიგვაჩნია და პატივს ვცემთ ამას. დღეს ერთი ახალი ამბავია, რატომღაც დიდი ყურადღება არ მიექცა, მაგრამ ძალიან მნიშვნელოვანია. ამ ორგანიზაციას სხვა ანგარიში რომ გამოექვეყნებინა, გადაცემებს ვნახავდით დღეს, გვარამია დაავალებდა პირდაპირ გადაცემის გაკეთებას. „ფრიდომ ჰაუსის“ წარმომადგენელი ბატონი მარკ ბერენტი პირდაპირ აცხადებს, რომ სტრასბურგის მიერ მიღებული გადაწყვეტილება და შემდეგ მისი აღსრულება საქართველოს ხელისუფლების მხრიდან და მისი კანონიერი მესაკუთრის მიერ არ მიმაჩნია მედიის შეზღუდვად-ო. ვთვლი, რომ საქართველოში არ არის შეზღუდული მედიაგარემო და არ არის დემოკრატია ისეთი სუსტი, რომ ჟურნალისტებმა ვერ შეძლონ განსხვავებული აზრის დაფიქსირება ნებისმიერი საშუალებითო. ხომ ნახეთ ეს განცხადება?
დიახ...
თუ ეს განცხადება ნახეთ და თუ, ვთქვათ, ეს ტელევიზია არის ობიექტური, მის დირექტორს ვგულისხმობ და არა ჟურნალისტებს, ხომ წარმოგიდგენიათ, „ფრიდომ ჰაუსს“ რომ საპირისპირო განცხადება გაეკეთებინა, რა ამბავი იქნებოდა დღეს გვარამიას მიერ დაკვეთილ ეთერში. დღეს ნახეთ ერთხელ მაინც, თუ რამე გაშუქება მოჰყვა ამ ამბავს და რამე პოლიტიკური მსჯელობა თუ მოჰყვა იმ არხზე.
აღარ არის გვარამია „რუსთავი 2“-ის გენერალური დირექტორი...
კი, ბატონო. აღარ არის, იმიტომ რომ, იბრძოლა მხარემ სასამართლოში დიდ ხანს მოთმინებით და გაიმარჯვა ამ ბრძოლაში. ეს იყო ბრძოლა არა სახელმწიფოსა და ვინმეს შორის, ეს იყო ბრძოლა კერძო სუბიექტებს შორის. ეს იყო რეალობა.
უნდა დავასრულოთ ჩვენი საუბარი, უბრალოდ დვალსა და აქიმიძესთან დაკავშირებით მაინტერესებდა თქვენი პოზიცია, ძალიან მოკლედ...
ახლა გადავიდეთ ამაზე. მას შემდეგ, რაც სტრასბურგის სასამართლომ მიიღო გადაწყვეტილება და თქვა, რომ ეროვნულმა სასამართლომ მიიღო სწორი გადაწყვეტილება, სახელმწიფომ განახორციელა მოქმედება, რომელიც ამ საკითხზე ევალებოდა. ანუ, სასამართლოს ჰქონდა დადგენილი, რომ ბატონი ხალვაში არის კანონიერი მესაკუთრე, შესაბამისად, სახელმწიფომ კანონიერ მესაკუთრეს გაუფორმა ეს საკუთრება. შემდეგში კერძო სუბიექტებს შორის რა გარიგებები იყო, წილების როგორი გადანაწილება იყო, რა შეთავაზებები ექნებათ ერთმანეთში, ეს სახელმწიფოს ჩარევის საგანი ვერ იქნება და არ იქნება. რაც შეეხება, ვხედავთ განცხადებებს, რომ დვალსა და აქიმიძეს აქვთ კონკრეტული პრეტენზიები, იქნება ეს ტელევიზიის მესაკუთრესთან მიმართებაში თუ სხვა ნაწილში, მათ აქვთ იგივე მექანიზმები, რომელიც ბატონმა ხალვაშმა გამოიყენა. ეს არის სასამართლო, ეს არის სასამართლო ინსტანციები და იქ მათ შეუძლიათ თავიანთი პოზიციები დაადასტურონ.
